Enter the Keun

De inhoud van mijn frigo is altijd verrassend voor bezoekers. Eten moet niet altijd saai zijn, zo heb ik nog altijd een tube ‘Rot-Weiβ!’ daar ergens in rondslingeren. ‘Rot-Weiβ!’ is mayonaise en ketchup in één tube, die er tandpastagewijs in twee kleurtjes uitdrolt (met dank aan Gaëtan en Patrick). Altijd leuk op feestjes.

Ondertussen na acht jaar ook een vaste waarde in de frigo: mijn wasker.

 (Yes, I did just make that up.)

Wasker •zelfst.nw. 1 een vergankelijk masker uit paraffine en dat dus vlug smelt, verkregen door een gipsen afdruk te maken van een gezicht en vervolgens de afdruk vol te gieten met hete paraffine. 2 antwoord op ‘Eikes, wat is dat ding hier in de frigo?!’. 3 copyright Frokkies Brokkie Inc.

Daarnaast ligt er in mijn diepvries  nog een ijspegel van 12 cm lang en een verdwaalde napoleon snoep van toen we eens nieuwe cocktails gingen uitvinden.

De laatste maand is het nog erger geworden. Nu prop ik iedere dag een bos onkruid in die la onderaan de koelkast. Voor het ontbijt. Voor het Keun.

Eigenlijk ging ik deze zomer een hond adopteren. Dankzij die drie psychopaten van een katten hier in de tuin is het dan toch een konijn geworden.

Vreemde gedachtensprong? Niet echt.  Maar dat vertel ik morgen. Oogjes toe en snaveltjes dicht, tante Illebel gaat naar Ghostbusters kijken.