Dingen zien

Toen ik klein was, had mijn slaapkamer bakstenen muren. We woonden in een oud hoevetje, compleet met zware, donkere balken als plafond. Die bakstenen waren onbehandeld en zorgden voor schaafwonden als je er met een blote arm tegen botste. Maar ze waren ook goed voor uren entertainment. Onbehandelde bakstenen zitten vol kleurschakering en fouten. Na een tijd had elke baksteen een gezicht en persoonlijkheid.

Het is een neiging die ik bij iedereen terugvind: dingen vervormen tot ze iets herkenbaar worden. Het werkt ook met gehoor, vandaar de hele ‘mama appelsap’-beweging. Ik kan zelf niet ‘Israelites’ van Desmond Dekker horen zonder ‘My ears are alight’ te denken en Jimi blijft ‘Excuse me while I kiss this guy’ zingen.

Dit leest iedereen die ik het al gevraagd heb als JUST FAT. Toepasselijk, want dat is ook wat je daar kunt bestellen.

Ik heb er zelf ook eentje die ik iedere dag terugzie.

Dit is mijn douchegordijn:

Dit is wat naast mijn douchegordijn hangt:

Mijn ikea-kleerkast ordner vol buttons, zonnebrillen en andere accessoires.

Als ik in de douche sta geeft dat een bang mannetje met zijn mond open en veel te veel pupillen:

Ik schrok wel een beetje de eerste keer, maar nu is hij mijn partner als ik duetten zing in de douche.